Infrastruktura
Električno osvetljenje Sićevo je dobilo 1925., telefonske veze početkom osamdesetih godina 20. veka, a vodom se od 1972. snabdeva sa izvora Vrelo preko seoskog vodovoda.
Pored seoske pravoslavne crkve Svetog proroka Ilije podignute 1865. (renovirane 1990.), selo ima stari (izgrađen 1934.) i novi zadružni dom (izgređen 1948/49.), spomenik borcima palim u Prvom i Drugom svetskom ratu, osnovnu školu, zdravstvenu ambulantu, poštu i železničku stanicu.
Poznato je po vinogradarstvu koje je bilo razvijeno i za vreme turske vladavine, Vinodelsko-voćarsko udruženje osnovano je 1895. godine. Vinarski podrumi su do 1878. građeni u vinogradima, potom u naselju, a 1931. kada je počela sa radom HE „Sićevo“, kupljen je Vinarski podrum za potrebe zadruge, pored koga je 1937/38. izgrađen novi. Proizvodnja grožđa, vina, rakije, šljive, kupine i borovnice tržišnog je karaktera.
Sve do izgradnje železničke pruge dolinom Nišave Sićevo je bilo locirano daleko od glavnih saobraćajnica koje su zaobilazile neprohodnu Sićevačku klisuru. Godine 1887. nakon izgradnje dela železničke pruge do Pirota, otvorena je železnička stanica u ataru Sićeva.
Trasa magistralnog puta Niš–Dimitrovgrad kroz Sićevačku klisuru delimično je prosečena 1939., a završena 1965. godine. Izgradnja pomenutih saobraćajnica doprinela je ekonomskom i turističkom aktiviranju Sićevačke klisure.
Do sela Sićeva može se doći prigradskim linijama: linija 18 PAS Niš – Niška Banja – Prosek – Sićevo, linija 20 PAS Niš – Niška Banja – Prosek – Sićevo – Ostrovica – Ravni Do i linija 20 L PAS Niš – Niška Banja – Prosek – Sićevo – Ostrovica.
Spoljašnja veza: Wikipedia