Geološke i seizmološke karakteristike
Najstarija prošlost Sićevačke klisure vezana je za gornji paleozoik (perm), kada se ovaj prostor nalazio na dnu okeana (Tetisa).
U mezozoiku, tokom krede, u više od stotinu miliona godina nataložili su se debeli slojevi krečnjaka koji danas predstavljaju glavnu krečnjačku masu klisure. Krečnjački teren u više nego dvotrećinskom iznosu prekriva Sićevačku klisuru i odlikuje se pojavom kraških oblika reljefa. Od površinskih kraških oblika u klisuri su zastupljeni kamenice, škrape i vrtače, a od podzemnih posebnu atrakciju predstavljaju brojne pećine, potkapine, jame i dr. Ostatak reljefa pripada tankom sloju jezerskih sedimenata, koji predstavljaju glavne ratarske površine klisure.
Na današnjoj visini od 450 m do 510 m, na kojoj se pojavilo jezersko dno, počelo je usecanje Nišave i njenih bočnih pritoka između Suve planine (Kunovičke površi) na jugu i grebena Svrljiških planina (Pleša i Pernatice) na severu. Po nekim istraživačima Nišava je izvršila 17 vertkalnih zasecanja i dovela do stvaranja isto toliko terasa, što se u značajnoj meri poklapa sa Milankovićevom matematičkom klimatskom teorijom terasastih promena klime. Zato je jedna od opštih karakteristika područja Sićevačke klisure stepenasto, vertikalno smenjivanje zaravnjenih površina i manje ili više strmo odsečenih padina.
U seizmološkom pogledu teritorija Sićevačke klisure, kao i teritorija Suve planine u čijem se podnožju ona nalazi, spada u red trusnih oblasti na području Srbije. Ovaj deo Balkanskog poluostrva je deo seizmički veoma aktivnog područja u oblasti Mediteransko-transazijskog seizmičkog pojasa. Na prostoru Sićevačke klisure povremeno je izražena tektonska aktivnost koja se manifestuje seizmičkim pojavama, sa uticajima potresa na hidrološke karakteristike podzemnih i površinskih voda i promenu reljefa.
Prostor Sićevačke klisure ponekad su prilično remetile seizmološke aktivnosti, posebno u sledeća dva uočljiva perioda, od sredine sedme pa do sredine devete decenije 19. veka. Jači zemljotresi su zabeleženi 1867., 1868., 1869., 1870., 1871. i 1872., kao i 1876., 1878., 1879., 1881., 1883., 1885. i 1886. godine. I oni su, kao i prethodni, svakako ostavili neznatne ili upadljive posledice na geografiju Sićevačke klisure i Niške kotline u celini.
Spoljašnja veza: Wikipedia