Manastir Svete Petke Iverica

Manastir se nalazi u Sićevačkoj klisuri, na putu Niš-Sofija. Osnovali su ga monasi gruzijskog manastira Iviriona sa Svete Gore, pa otuda ima naziv Iverica. Mnogi monasi su tokom XIV veka, usled najezde Osmanlija, pronašli utočište u prelepoj Sićevačkoj klisuri, gde su osnovali monašku koloniju kojoj je pripadao i ovaj manastir. Crkva je građena u srpsko-vizantijskom stilu, a u osnovi je jednobrodna građevina sa polukružnom oltarskom apsidom.

Za crkvu Svete Petke vezane su brojne interesantne priče. Inženjerska jedinica srpske vojske, koja je 1896. godine radila na izgradnji pruge i probijanju puta kroz Sićevačku klisuru, dobila je vest da je kralj Aleksandar I Obrenović skoro izgubio život u Francuskoj. U znak zahvalnosti Bogu za čudesno spasenje kralja, vojska je na ovom mestu podigla manastir.

Na portalu crkve i danas stoji tabla: „U slavu srećnog spasenja vrhovnog komandanta Kraljevske srpske vojske, njegovog veličanstva Kralj Aleksandara i ovaj hram iz temelja obnavljaju zahvaljujući se Svemogućem što je sačuvao dragoceni život uzvišenog gospodara Srbije, a u znak toplih osećanja koji su prema njegovoj uzvišenoj ličnosti prožeti. Oficiri i vojnici inženjerijskih trupa”.

Ukazom kralja Aleksandra I Obrenovića od 19. februara 1901. godine za starešinu ovog manastira postavljen je vojni sveštenik, a nekoliko godina kasnije manastir je dobio ime „Kraljevski srpski vojni manastir Sv. Petka Iverica“. U istoriji srpske pravoslavne crkve nije poznat još jedan ovakav primer „vojnog manastira“.