Crkve

Crkva Svetog Ilije

U samom selu Sićevu nalazi se jedna od crkava Sićevačke „svete gore“ posvećena Svetom proroku Iliji. Izgrađena je pre 1865. godine, a zvonik u njenoj porti 2010. godine.

Crkva Svetog proroka Ilije je skromna jednobrodna građevina pravougaone osnove, sa oltarom i polukružnom apsidom na istočnoj strani. Crkva je bez priprate, tako da se u naos direktno ulazi sa zapadne strane kroz centralno postavljena vrata. Iznad ulaza je dvopojasna plitka niša, u čijoj unutrašnjosti je ikona. Crkva ne pripada ni jednom arhitektonskom stilu.

Zidana od lomljenog i pritesanog kamena i cigle. Krov crkve izveden je na dve vode i pokriven crepom. Pod naosa pokriven je ciglom, unutrašnji zidovi crkve nisu živopisani.

Zidovi su ojačani upotrebom neke vrste roštilja sačinjenog od drvenih greda. Prekriveni su malterom i okrečeni belom bojom.

Crkva Svetog Nikole

U selu Manastir, poznata i kao hram svetog Nikolaja Mirilikijskog, nalazi se crkva posvećena svetom proroku Nikoli. Crkva je izgrađena ili obnovljena 1838. godine, zahvaljujući prilozima meštana. Zbog svog istorijskog, arhitektonskog i verskog značaja crkva Svetog Nikole u selu Manastir proglašena je 23. decembra 1982. godine za „Kulturno dobro od velikog značaja“ i uvedena je u centralni registar spomenika kulture u Republici Srbiji.

Crkva je skromna jednobrodna građevina pravougaone osnove sa oltarom i polukružnom apsidom na istočnoj strani, i ne pripada ni jednom arhitektonskom stilu.

Posebno pažnju u porti ove crkve zaslužuju dobro očuvani kameni, nadgobni, spomenici iz 19. veka, delo mesnih kamenorezaca izuzetne zanatske veštine i mašte.

Crkva Svete Petke

Nastala je s kraja 19. veka, na odvajkada sakralnom mestu (crkvištu). Nalazi u centralnom delu sela Gradište (opština Bela Palanka), na oko 26 km istočno od Niša i oko 20 km zapadno od Bele Palanke.

Prema raspoloživim podacima pretpostavlja se da je crkva sagrađena 1898. godine, a prvi put obnavljana u periodu između 1928-1930. godine. Do Drugog svetskog rata crkva je imala portu ograđenu drvenom ogradom sa kapijom i zvono u rakljama drveća. Do crkve se nalazila Osnovna škola.

Nakon obnove iz 1930. godine crkva je bila u dobrom stanju sve do 1947. godine, kada je kao poluporušena potpuno napuštena.

Godine 2009. na inicijativu malobrojnih meštana sela Gradišta i okoline pokrenuta je obnova crkve. Na istom temelju izvedeni su građevinski radovi tako da je crkva već 2011. godine bila sazidana od tesanog prirodnog kamena i stavljena pod krov. Radovi su nastavljeni 2012. godine, kada je dograđena priprata, montiran i oslikan nov ikonostas i sređena unutrašnjost crkve.